Sociale kamer van het TSJ Catalonië gehouden in een recent arrest, S 1403/2015 24 februari (Rec. Suplicación 6239/2014), fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) is een grond voor het verklaren van een “blijvende invaliditeit”
De verklaring verwijst naar een geval van een werkende vrouwelijke chemische industrie, die leed aan de meest recidiverende depressie met psychotische symptomen, zonder zwaartekracht, nekpijn en degeneratief proces zonder de betrokkenheid van de wortel, de Fibromyalgie en SCF
In haar besluit, het Hooggerechtshof van Catalonië richt zich op de vaste rechtspraak over de definitie van een handicap heeft LGSS op, waarin staat dat “de beoordeling van blijvende invaliditeit moet worden gedaan in reactie voornamelijk functionele beperkingen werknemers lijden. ”
Voor de Raad van Bestuur moet onder handicap worden verstaan het verlies van het vermogen tot ernstige anatomische of functionele verminderingen die het vermogen om te werken verminderen of afschaffen, en zonder de classificatie te belemmeren van het vermogen om de werkcapaciteit te herstellen wanneer het is aanwezig ook onzeker of zeer lange termijn.
Met andere woorden, niet alleen mag niet worden geteld wanneer het fysiek onmogelijk is voor een professionele baan, maar het behoudt ook het vermogen om elke activiteit uit te voeren om het niet met minimale effectiviteit te doen als de uitvoering van enig werk, zelfs zo eenvoudig, vereist planning, bewegingsvereisten en interactie, evenals zorg en aandacht.
In het geval, de ziekte van de patiënt om een beeld te worden dat “de juiste uitvoering van alle soorten werk verhindert, met inbegrip van sedentaire taken en zachte aard die geen bijzonder intensieve lichamelijke inspanning vereisen. ”
“Momenteel wordt beïnvloed door de ernstige ernst van wanorde die optreedt met voldoende intensiteit om uw vermogen om te werken te ontkennen, waaraan andere degeneratieve ziekten zijn toegevoegd,” de beslissing.
De kandidaat heeft recidiverende ernstige depressie zonder ernstige psychotische symptomen, nekpijn en degeneratieproces zonder de betrokkenheid van de wortel, fibromyalgie en SCF.
Daarom werd de omverwerpregel van TSJC verplaatst door het National Institute of Social Security (INSS) tegen de beslissing die de Labour Court 1 Girona in 2013 al had gemaakt.
de IPA-situatie van een sociaal opvoeder met fibromyalgie en CVS
De Sociale Kamer van het Hooggerechtshof van Catalonië, in het vonnis nr. 1403/2015 van 24 februari (Rec 6239/2014), zei ook de IPA-situatie voor al het werk van een sociaal opvoeder met fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom, dat het oordeel van de arbeidsrechtbank bevestigt en het beroep verworpen door het National Institute of Social Insurance.
diensten aan betaalde werknemers die hebben geleden onder zeer geavanceerde educadora-fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom, stadium III, met chronische depressieve stoornis, milde cognitieve stoornissen en antevenido carpaal tunnel syndroom en andere ziekten.
Overweeg het Huis en dat door de ernst van fibromyalgie en chronische vermoeidheid, de mate van lijden, moet worden erkend dat, ondanks de vaardigheden die nodig zijn om een activiteit te doen, heeft geen echte autoriteit om het werk met enige effectiviteit uit te voeren.
Het zijn de omstandigheden van intense pijn die de oorzaak zijn van, ernstige invloed hebben op de productiecapaciteit in termen van prestaties, bekwaamheid en efficiëntie, en zonder in staat te zijn om licht werk uit te voeren, simpelweg niet de situatie weerleggen het uitschakelen van gewaardeerd permanent en absoluut voorbeeld.
In LGSS Terug naar permanente invaliditeitsaanpassing is belangrijke jurisprudentie die verantwoordelijk was voor het aantonen dat een dergelijke mate van beperking niet alleen moet worden erkend als het fysiek onmogelijk is voor een professionele baan, maar ook wanneer, met behoud van de nodige vaardigheden om elke activiteit uit te voeren, moet dit met minimale efficiëntie doen , omdat de uitvoering van elk werk, hoewel eenvoudig, programmeringsvereisten, beweging en interactie vereist, evenals zorg en aandacht.
Onder invaliditeit moet worden verstaan het verlies van het vermogen tot ernstige anatomische of functionele verminderingen die het vermogen om te werken verminderen of afschaffen , en zonder de classificatie van de mogelijkheid van herstel van werkvermogen te belemmeren wanneer deze aanwezig is als onzeker of zeer lang term
