Fibromyalgie is de tweede meest voorkomende reumatische aandoening achter osteoartritis en
hoewel het nog grotendeels verkeerd wordt begrepen, wordt het nu beschouwd als een centrum voor een levenslange zenuwstelselaandoening, die verantwoordelijk is voor de versterkte pijn die doorkomt het lichaam in degenen die eronder lijden.
Daniel Clauw, MD, hoogleraar anesthesiologie aan de universiteit van Michigan, analyseerde de neurologische basis van fibromyalgie vandaag in een plenaire vergadering tijdens de jaarlijkse wetenschappelijke bijeenkomst van de American Pain Society.
“Fibromyalgie kan worden beschouwd als een afzonderlijke ziekte en ook als een gemeenschappelijke laatste weg van de pijn van centralisatie en chronificatie.
De meeste mensen met deze ziekte hebben hun hele leven lang last van verhalen over chronische pijn, “zei Clauw. “De aandoening kan moeilijk te diagnosticeren zijn als je de klassieke symptomen niet kent, omdat er geen enkele oorzaak is en er geen uiterlijke tekenen zijn.”
Clauw legde uit dat de pijn van fibromyalgie meer afkomstig is van de hersenen en het ruggenmerg dan delen van het lichaam waar iemand perifere pijn kan ervaren.
Aangenomen wordt dat de aandoening gepaard gaat met veranderingen in de manier waarop de hersenen pijn en andere sensorische informatie verwerken.
Hij zei dat artsen moeten vermoeden dat patiënten met multifocale fibromyalgie (voornamelijk musculoskeletaal) pijn hebben die niet volledig wordt verklaard door een blessure of ontsteking.
“Omdat de pijnwegen door het hele lichaam worden versterkt bij fibromyalgiepatiënten, kan de pijn overal voorkomen,
Chronische hoofdpijn, viscerale pijn en sensorische hyperreactie komen vaak voor bij mensen met deze pijnlijke ziekte, “zei Clauw.
“Dit betekent niet dat perifere nociceptieve toediening niet bijdraagt aan de pijn van patiënten met fibromyalgie,
maar ik voel meer pijn dan normaal zou worden verwacht van de mate van invoerapparaten.
Mensen met fibromyalgie en andere pijnlijke aandoeningen die worden gekenmerkt door sensibilisatie zullen pijn ervaren omdat degenen die de aandoening niet hebben, de pijn zullen voelen, “zei Clauw.
Vanwege de oorsprong van de pijn in het centrale zenuwstelsel van fibromyalgie,
zei Clauw dat behandelingen met opioïden of andere narcotische analgetica meestal niet effectief zijn omdat ze de activiteit van neurotransmitters in de hersenen niet verminderen.
“Deze medicijnen zijn niet effectief gebleken bij patiënten met fibromyalgie
en er zijn aanwijzingen dat opioïden zelfs fibromyalgie en andere gecentraliseerde pijnvoorwaarden kunnen verergeren,” zei hij.
Clauw adviseert artsen om farmacologische behandelingen, zoals gabapentinoids, tricyclische en selectieve remmers van serotonine heropname, te integreren
met niet-farmacologische benaderingen, zoals cognitieve gedragstherapie, lichaamsbeweging en stress te verminderen.
“Soms overtreft de omvang van de respons op het behandelen van eenvoudige, goedkope niet-farmacologische therapieën die van geneesmiddelen”, zei Clauw. “Het grootste voordeel is de functie,
dit zou het hoofddoel moeten zijn van de behandeling voor elke aandoening van verbeterde chronische pijn. De meerderheid van de patiënten met fibromyalgie kan een verbetering van hun symptomen zien en een normaal leven leiden met de juiste medicatie en intensief gebruik van niet-farmacologische therapieën. “
